Ο τόΠος τοΥ δΕν


άνοιξη

Αγαπώ τις ιστορίες των ανθρώπων. Τις καλές και τις άσχημες. Δεν υπάρχουν καλές. Δεν υπάρχουν άσχημες ιστορίες. Έτσι τις λέω για να ξεχωρίζω τις. Ο ένας αγωνίζεται. Ο άλλος πέφτει από το μπαλκόνι. Ο άλλος αγαπιέται παράφορα. Ιστορίες των ανθρώπων. Αγαπώ το σκοτάδι που κρύβει, το ξεροπήγαδο μέσα του. Και γύρω η φύση ανασταίνει τους νεκρούς. Από την ομορφιά της. Οι λεμονιές, οι μαργαρίτες, μια μέλισσα. Ιστορίες των ανθρώπων. Η μια πιο σκληρή από την άλλη. Πιο χαρούμενη και πιο καλά κρυμμένη. Από την άλλη.

Αγαπώ το πράσινο χορτάρι. Και τη δροσιά που αγγίζει το σώμα του - πρωί. Λεπτό ευέλικτο σώμα. Σήμερα είναι αύριο δεν ο τόπος γέμισε πέτρες και άνθη. Αγαπώ τα σημάδια σου. Την ιστορία σου. Περνάς και ντρέπομαι να σε κοιτάξω.


περιεχόμενα | επαφή