Ο τόΠος τοΥ δΕν


εμετός

Εμετός από χιλιάδες τρομαγμένες λέξεις. Στην πλειοψηφία τους προπαροξύτονες. Κατεβαίνουν ορμητικά. Από το βιολογικό μου βάθος. Γονατίζω και δέομαι στο παρελθόν. Παρά τη θέληση της θέλησής μου. Λέξεις που δεν αντέχουν τη σύγκρουση. Πνιγμένες από γαστρικά υγρά, αίμα και σάλιο. Γυρίζουν πίσω αχώνευτες. Ακατανόητες. Συμπαγείς. Λευκή σελίδα, λευκή λεκάνη, στομάχι ταλαιπωρημένο. Απορώ με τις αντοχές μου.

Το κακό που με βρήκε, αρνούμαι να το καταπιώ, αρνούμαι να το αποβάλω.


περιεχόμενα | επαφή