Ο τύπος που κάθεται στην άκρη, κόντρα στον τοίχο, έχει πολύ αστείο παρατσούκλι. Όλοι τον φωνάζουν εκκλησία. Ο εκκλησίας! Έτσι λένε. Είναι κοντά στα εβδομήντα. Καλός άνθρωπος, μα κολλημένος αλογομούρης. Έχει πολλούς τέτοιους η Καλλιθέα. Τους έμεινε κουσούρι. Από τον καιρό που είχαν τον ιππόδρομο στη γειτονιά. Βλέπεις τώρα που μιλάει στο κινητό; Ε, μαθαίνει για την επόμενη κούρσα. Αλήθεια. Είναι κάποιος στο Μαρκόπουλο και του δίνει τα σύνθετα. Άρρωστος σου λέω. Μέχρι τώρα έπαιξε δυο φορές τη σύνταξη.
Μα που τα βρίσκουν τα λεφτά;
Είπε ο Νίκος. Κι έβαλε το’ να χέρι πάνω στ’ άλλο για να το σταματήσει. Άκου και για το παρατσούκλι τώρα. Άμα προσέξεις, θα δεις που δίπλα του έχει ένα τρανζιστοράκι. Ακούει συνεχώς το σταθμό της εκκλησίας. Τρελό; Από εσπερινούς μέχρι και συζητήσεις. Θέματα θρησκευτικά και διάφορα τέτοια. Δεν το αποχωρίζεται ποτέ. Δηλαδή, σιγά μην ακούει, όλο στο τηλέφωνο είναι. Πάντως αυτό εκεί. Κολλημένο στα ίδια. Και πάντα χάνει. Φαντάζεσαι;