Ο τόΠος τοΥ δΕν


κακιά βόλτα

Όταν βαδίζω, θέλω συνεχώς να καρφώνω τη γλώσσα μου στον ουρανίσκο. Μια λεπτή σιλουέτα πέρασε το δρόμο δίχως θόρυβο. Και πέφτω πάνω σου μέσα στη νύχτα. Κι εσύ χαμογελάς αιμόφυρτος.
- Εκείνος άρπαξε το πορτοφόλι μου!
- Δες τονα που τρέχει! Φωνάζεις.
- Πάει το μεροκάματο λες.
- Χαλάλι του.
- Αφού δε με σκότωσε είναι καλός.
Η άσφαλτος γυαλίζει μέσα στο κεφάλι σου. Τα μάτια σου γέμισαν τρόμο. Κι από το στόμα σου βγαίνει καπνός.

περιεχόμενα | επαφή