το κουμπί της χαράς
Το χάλασα. Άλλον καλύτερο για να κρυφτώ δεν είχα τρόπο. Οι φίλοι γύρω να μην ενοχλούνται από τα δικά μου κι εγώ να μην έχω τέλος πάντων, με το παραμικρό να δίνω εξηγήσεις. Υπέρμετρη, ασύδοτη χρήση. Ήταν καλά τότε. Ο καθένας στη θέση του, ανυποψίαστος. Κι εγώ από τη δική μου με το δάχτυλο στο κουμπί.
Τώρα, φθηνά και πρόχειρα τεχνάσματα, πήραν τη θέση των παλιών, αξεπέραστων κόλπων της νιότης μου. Σπασμένες οδοντογλυφίδες, χαρτοπετσέτες διπλωμένες στα δυο στα τέσσερα στα οχτώ.
Όλοι με πήραν χαμπάρι.
Τι τα θες;
Υπέρμετρη, αλόγιστη χρήση. Πάτα και ξαναπάτα δίχως σταματημό, το χάλασα. Αυτό είν’ όλο.