Ο τόΠος τοΥ δΕν


το κρεβάτι του πόνου

…Νομίζω πως ο Θεός με κοροϊδεύει. Εδώ που βρίσκομαι, γυρεύω συνεχώς τη δύναμη και τη βοήθειά του. Κάθε μέρα περισσότερο. Αντιλαμβάνομαι πως είμαι μόνος. Παίρνω τόσα φάρμακα! Ακούω τα βήματα του γιατρού στο διάδρομο. Θέλω να γίνω καλά. Από το βλέμμα του, καταλαβαίνω.

Τα μάτια μου καρφωθήκαν στο πάτωμα. Κοιτάζω αμήχανα, μία λευκή, τετράγωνη χαρτοπετσέτα. Πριν λίγο ήταν δίπλα μου στο κρεβάτι μαζί με τις άλλες. Κάμω σκέψεις που με θλίβουν βαθιά. Η ζωή μου, δεν έχει την αξία που της έδωσα. Ο κόσμος, είναι γεμάτος με ανθρώπους σαν κι εμένα. Εδώ και τρεις ημέρες, αρνούμαι πεισματικά να πεθάνω.

- Για καλή του τύχη, ο ασθενής δεν απεβίωσε. Συνεπώς αυτά, δεν είναι τα τελευταία του λόγια


περιεχόμενα | επαφή