Τα μάτια μου καρφωθήκαν στο πάτωμα. Κοιτάζω αμήχανα, μία λευκή, τετράγωνη χαρτοπετσέτα. Πριν λίγο ήταν δίπλα μου στο κρεβάτι μαζί με τις άλλες. Κάμω σκέψεις που με θλίβουν βαθιά. Η ζωή μου, δεν έχει την αξία που της έδωσα. Ο κόσμος, είναι γεμάτος με ανθρώπους σαν κι εμένα. Εδώ και τρεις ημέρες, αρνούμαι πεισματικά να πεθάνω.
- Για καλή του τύχη, ο ασθενής δεν απεβίωσε. Συνεπώς αυτά, δεν είναι τα τελευταία του λόγια